Zgodnie z warunkami technicznymi, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, budynki oraz części budynków stanowiące odrębne strefy pożarowe zalicza się do jednej (lub więcej) kategorii zagrożenia ludzi, oznaczanych ZL. Na przykład budynki mieszkalne to kategoria ZL IV. W zależności od wysokości i kategorii zagrożenia ludzi budynki powinny spełniać wymagania odpowiednich klas odporności pożarowej. Rozróżnia się pięć klas tej odporności budynków lub ich części (w kolejności od najwyższej do najniższej), oznaczonych literami A, B, C, D, E. Na przykład budynek mieszkalny: niski (do 12 m) powinien spełniać wymagania klasy odporności ogniowej D, średnio wysoki (od ponad 12 do 25 m) — klasy C, a wysoki (od ponad 25 do 55 m) i wysokościowy (ponad 55 ni) — klasy B.
Elementy konstrukcyjne budynku, zależnie od jego klasy odporności pożarowej, powinny w zakresie klasy odporności ogniowej spełniać co najmniej wymagania określone w tabeli.
Klasa odporności ogniowej wybranych elementów budynku
| Klasa odporności pożarowej budynku | Główna konstrukcja nośna | Konstrukcja dachu | Strop |
| A | R 240 | R 30 | REI 120 |
| B | R 120 | R 30 | REI 60 |
| C | R 60 | R 15 | REI 60 |
| D | R 30 | (-) | REI 30 |
| E | (-) | (-) | (-) |
| Oznaczenia: | |||
| R — nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z PN dotyczącą zasad ustalania klas odporności ogniowej elementów budynku,
E — szczelność ogniowa (w minutach), określona jw., I — izolacyjność ogniowa (w minutach), określona jw., ( —) — nie stawia się wymagań. |
|||
W konstrukcjach z betonu niezbędną klasę odporności ogniowej elementów uzyskuje się, stosując otulinę betonową zbrojenia o grubości wynikającej z odpowiednich przepisów. Szczegółowe rozwiązania techniczne dotyczące ochrony konstrukcji z betonu przed działaniem ognia powinny być podane w projekcie.